O książce: 2014 / Otwierając tę ​​książkę jak magiczną trumnę, nie możemy sobie nawet wyobrazić, że już od pierwszych linijek tego niezwykłego dzieła, wbrew naszej woli włączymy się w baśniowo-romantyczny w formie, ale całkiem realny i żywotny w treści cykl ludzki. Niezwykłość nowej opowieści Aleksieja Sosnina „Eryk i zemsta na łotrze” polega na tym, że klasyka. Schemat „forma odpowiada treści” ustępuje tu sile naszej wyobraźni. Ta niewytłumaczalna siła, która w niekontrolowany sposób wciąga nas w magiczny świat fantasy. Akcja opowieści rozwija się bez skomplikowanych opisów. Już od pierwszych stron książki odkrywają się przed nami bajeczne, ale realistycznie nakreślone wizje i wbrew naszemu racjonalizmowi zostajemy przeniesieni na romantyczne boisko. Od razu wyobrażamy sobie średniowiecznych rycerzy, czujemy się otoczeni magami i czarodziejami. Aby nie zanudzić czytelnika, autor stosuje minimalny zestaw środków artystycznych. Wszystkie wątki są przez niego rysowane jedynie w formie szkiców koncepcyjnych. Co do reszty, całkowicie ufa czytelnikowi. Każda koncepcja sceniczna jest zdeterminowana indywidualną rzeczywistością życiową, więc czytelnik będzie miał własną grę, własny obraz świata, odpowiadający jego wyobrażeniom i odczuciom. Autor daje naszej wyobraźni możliwość uzupełnienia obrazu własnymi obrazami, działaniami i myślami. Zapraszając nas tym samym do zostania współautorami niezwykłej narracji. I niczym zapaleni gracze rozegramy tę grę do samego zwycięskiego końca, do ostatniej linijki. Razem z bohaterami tej historii przejdziemy przez wszystkie etapy zdobywania dojrzałości i mądrości. Dojrzewamy w bitwach z wilkołakami, w bitwach ze złymi czarodziejami. Zostaniemy podniesieni przez szczęście miłości i poniżeni przez namiętność nienawiści. Będziemy naiwni, wierząc w prawdę i dając się zwieść podstępnym kłamstwom. Jako sens życia, synowski obowiązek wzniesie się dla nas do tego samego poziomu, co wielka misja ratowania ludzkości. Pozostanie ciernista droga życia, uświęcona duchem walki dobra ze złem. I na tej ścieżce zawsze będziemy podążać za całkowicie ziemskim przymierzem naszego ojca, aby we wszystkich sprawach kierować się sercem, ponieważ to właśnie pomaga nam podjąć właściwą decyzję w trudnych czasach, przechodząc przez cały ten cykl charakteru w naturze społecznej, jak bohaterów książki, nieuchronnie zbliżymy się do granicy, poza którą warto podsumowywać. Choć pośrednie, ale tak samo konieczne, aby kontynuować swoją ścieżkę życia na nowym poziomie. A najważniejsze jest, aby z dumą zapisać te wyniki w swojej biografii, tak jak stanie się to w otwartej przed tobą pracy: „Pomimo smutku zmarłych oba królestwa świętowały zwycięstwo, które zapisze się w historii elfów i ludzie».